तिमि, म र हामी !

तिमि, म र हामी !

हामी  हाम्रो मौनता अनि शब्दमा अभिव्यक्त गर्छौ,

हाम्रो डर, हाम्रो भावनाहरु अनि हाम्रो चाहनाहरु,

खुलेर आफ्नो कुरा राख्ने साथि पाएकी छु।

हामीले ब्यक्त गर्ने कुराहरुले कति असर गर्छ है,

अझ यो दरले त हाम्रो Melody नै गुमाईदिन्छ,

कुरा जति लुकाउन खोजे पनि भावनाहरु लुकाउन सकिन्दैन नि।

तिम्रो यो डर महसुस गरिरहेकी थिएँ,

मेरो हातमा तिम्रो हातको स्पर्श थियो,

अलि अनौठो अनुभव  पनि थियो।

तर तिमीलाई पिरोलेको यो डरले,

पिडा मलाई पनि भइरहेको थियो,

के गरौँ जसले तिमिबाट  यो डर हराऊँछ सोची रहें।

एक छिन  तिमीलाई अंगालोमा बाँधेर भन्न मन लग्यो-

तिम्रो साथ म जहिले हुन्छु ,

तिम्रो दुखमा तिम्रो सुखमा,तिमीसंग 

अनि कहिले काँही तिम्रो पागलपनमा अनि तिम्रो मौनतामा।

तर विधिले तिमीसंग गरेको तितोपन याद आयो,

अनि आफैलाई सम्झाएँ मेरो हठमा सबै कुरा भएको भए.…. 

अनि सोचें, तिमीलाई हसाउन खोजें,

कहिले तिमीलाई बहकाउन खोजें,

तर म विफल भएँ ,

तिम्रो मुहारमा मलाई मन पर्ने मुस्कान ल्याउन। 

बिपस्नाको अलि अलि कसर बाकी थियो,

सायद त्येसैले गोएंकाको भनाइ याद आयो;

"सबै कुरा अनित्य छ, यो खुशीका क्षण, दुखका क्षण

अनि यो डरका क्षण र अनुभवहरु। " 

तिमि भित्र भएको, तिम्रो मनका कुराहरुको स्पष्ट आभास भइरहेको थियो,

तर मलाई अनित्यता र अनुभूतिको अन्योलतामा हराउन मन लाग्यो,

त्यसैले  चस्मा खोलेर त्यो अन्योलतामा रमाएँ।

केहि समय पछि हामीले बाचा गर्यौं,

अब देखि नचाहिने कुरा नसोच्ने,

नडराउने त त्यसको कुरा पनि नगर्ने,

तर मान्छेको मन न हो वशमा राख्न अलि गाह्रो पर्ला,

अत: हामी दुवै शत प्रतिशत प्रयाशरत हुनेछौं भन्ने अतुट विश्वास छ। 

अर्को बाचा:

हामी आजको; अहिलेको समयमा बाच्ने,

जहाँ तिमि र म खुशी छौ, साथ छौ,

जहाँ हामी खुलेर आफ्नो कुरा राख्छौ,

जहाँ तिमि मलाई र म तिमीलाई सताउछौ, जिस्काउछौ,

अनि महशुस गर्छौ। 

भबिष्यको कुरा नियतिलाई, समयलाई र त्यो परमात्मा मै छोडिदिउँ,

उसकै जिम्मामा रखिदिउँ र हामी,

हामी अहिलेको यो अनौठो सम्बन्धमा अनौठो भावनाहरु महशुस गरौँ,

आफ्नो मनका तितामिठा कथाहरु साटासाट गरौँ ,

अनि यो असिम खुशीको क्षणहरुलाई संगालेर, अंगालेर अघि बढौं,

अझ धेरै सम्झनाका बन्ध्हरुलाई बाँधेर साथमा हिंडऔ,

अझ धेरै सम्झनाका बन्ध्हरुलाई बाँधेर साथमा हिंडऔ।